Επίσης, όλοι ερχόμαστε σε ένα περιβάλλον, την οικογένειά μας, η οποία ήδη έχει μια ιστορία που σχετίζεται με τις προηγούμενες γενεές (γενεαλογικό δέντρο) και αποτελεί ένα ψυχολογικό σύστημα με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Μέσω της βιωματικής μάθησης, από βρέφη, ερχόμαστε σε επαφή με αυτά τα χαρακτηριστικά, χωρίς να έχουμε επαρκώς ανεπτυγμένη ακόμα την κριτική ικανότητα και χωρίς τη δυνατότητα επιλογής. Μέσα από το φυσιολογικό ένστικτο της επιβίωσης και την ανάγκη προσαρμογής υιοθετούμε άκριτα και ασυνείδητα συνήθειες, απόψεις, τρόπους συμπεριφοράς ,πεποιθήσεις. Αυτά αποτελούν επίσης μέρος του υποσυνείδητου μέρους του εαυτού μας.
Οπότε, υπάρχουν στοιχεία του εαυτού μας, στα οποία δεν έχουμε πρόσβαση με τη συνείδησή μας. Αυτές οι βιωμένες εμπειρίες και παγιωμένες αντιλήψεις επηρεάζουν υπόγεια τη συμπεριφορά μας και τις επιλογές μας στη ζωή και εκφράζονται με συναισθήματα, σωματικές αντιδράσεις, καταστάσεις που δημιουργούμε γύρω μας, ανθρώπους με τους οποίους σχετιζόμαστε, τις αξίες μας κ.α.
Καθώς όμως ως άνθρωποι αλλάζουμε κι αλλάζει και το περιβάλλον γύρω μας, βλέπουμε πως κάποια πιστεύω μας δεν είναι λειτουργικά με τον τωρινό τρόπο ζωής μας και τις βαθύτερές μας επιθυμίες. Επίσης, μπορεί να υπάρχουν κάποια σημεία που μας δυσκολεύουν να πάρουμε αποφάσεις ή να σχετιστούμε με τον τρόπο που θέλουμε. Αυτό δημιουργεί σύγκρουση ανάμεσα σε αυτό που νομίζουμε ή θα θέλαμε να είμαστε (ιδανικός εαυτός) και σε αυτό που είμαστε στην παρούσα φάση. Η σύγκρουση αυτή δημιουργεί δυσαρέσκεια σε μας, απογοήτευση, θυμό και ψάχνουμε να βρούμε τι φταίει, ώστε να είμαστε περισσότερο ικανοποιημένοι και υγιείς.
