Ο Rogers υποστήριζε ότι για να καταλάβει κανείς καλύτερα τον τρόπο συμπεριφοράς των ατόμων, θα πρέπει να εξετάσει το ενδότερο πλαίσιο αναφοράς τους και ότι η βασική κινητήρια δύναμη που οδηγεί στην αλλαγή του ατόμου είναι η τάση του για πραγμάτωση (ολοκλήρωση). Bασικές απόψεις του είναι ότι οι άνθρωποι είναι ουσιαστικά αξιόπιστοι, έχουν μια απέραντη ικανότητα κατανόησης του εαυτούς τους και επίλυσης των προβλημάτων.

Βασικές υποθέσεις της προσωποκεντρικής είναι:

1. Η πραγμάτωση, η τάση προς την εκπλήρωση των δυνατοτήτων και την πληρότητα που αντιπροσωπεύει τη μοναδική κινητήρια δομή της προσωποκεντρικής ψυχολογίας.
2. Η αυτοπραγμάτωση, η οποία εντάσσεται στην τάση για πραγμάτωση, εμφανίζεται μετά την ανάπτυξη της αντίληψης και λειτουργεί σαν μέσο διατήρησης αυτής της αντίληψης.
3. Αυτοεμπειρία ονομάζεται η επίγνωση του εαυτού. Εάν οι άλλοι εκτιμούν ότι κάποια  αυτοεμπειρία αξίζει μεγάλης ή λιγότερης προσοχής, τότε η αυτοεκτίμηση γίνετε ευάλωτη σε αυτές της εξωτερικές κρίσεις. Όταν οι αυτοεμπειρίες επιδιώκονται ή αποφεύγονται, επειδή προσδίδουν μεγαλύτερη ή λιγότερη αυτοεκτίμηση, τότε το άτομο έχει αποκτήσει προϋποθέσεις αξίας.

Όταν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ της τάσης για πραγμάτωση και της αυτοπραγμάτωσης, δηλαδή όταν η τάση για πραγμάτωση οδηγεί το άτομο προς κάποια κατεύθυνση ενώ η αυτοπραγμάτωση το οδηγεί προς κάπου αλλού, εμφανίζεται η διαταραχή .

Στην αρχή της ζωής, το άτομο είναι απολύτως αυθεντικό, ικανό να μετατρέψει όλες τις εμπειρίες του σε επίγνωση χωρίς διαστρέβλωση και άρνηση. Αργότερα δέχεται επικρίσεις, απόρριψη ή άλλες απειλές και έτσι αποκτά άγχος λόγο της συνεχούς ανάγκης για θετική εκτίμηση από τους σημαντικούς άλλους. Ο σχηματισμός της αυτοαντίληψης του ατόμου εξαρτάται από αυτές τις αρνητικές εμπειρίες, οι προϋποθέσεις αξίας εσωτερικεύονται και το άτομο αναζητά προστασία από περαιτέρω αρνητικές εμπειρίες. Η εξαρτώμενη αυτοαντίληψη μπορεί να ενισχυθεί τόσο πολύ, ώστε το άτομο να αποξενωθεί εντελώς από τον πραγματικό εαυτό. Η διχοτόμηση ανάμεσα στην αυτοαντίληψη και στην εμπειρία οδηγεί σε περισσότερο διαστρεβλωμένη αντίληψη.

Οι γενικοί στόχοι της Προσωποκεντρικής θεραπείας είναι το άτομο να γίνει περισσότερο ανοιχτό στην εμπειρία, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, να αναπτύξει μια εσωτερική πηγή αξιολόγησης, και να γίνει περισσότερο πρόθυμο να συνεχίσει τον αγώνα για προσωπική ανάπτυξη.

Πηγή του άρθρου από βιβλίο του colin feltham & ian Horton