Το καταπιεσμένο «Καλό Παιδί»

Το καλό παιδί είναι αυτό που είναι πάντα ευγενικό, πρόθυμο να εξυπηρετήσει, είναι πάντα διαθέσιμο και που σπάνια λέει «όχι». Είναι το άτομο που είναι πάντα διαθέσιμο, καλόκαρδo, συνήθως όλοι το συμπαθούν και συχνά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Αναμφισβήτητα, το να είναι κανείς καλός και ευγενικός είναι κάτι θετικό. Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από άτομα με ευγένεια, συνεργατική διάθεση, προθυμία και ενδιαφέρον για τους άλλους. Το πρόβλημα προκύπτει όταν η υπερβολική τους καλοσύνη στέκεται εμπόδιο στην προσωπική τους ευτυχία, όταν οι ανάγκες και οι επιθυμίες των άλλων μπαίνουν πάνω από τις δικές τους ανάγκες. Συχνά, όταν κανείς είναι τόσο καλός με όλους, δυσκολεύεται να δείξει το πραγματικό πρόσωπο στους άλλους. Ένα τέτοιο άτομο δυσκολεύεται στη σύναψη στενών και ειλικρινών σχέσεων με τους άλλους, συχνά λόγω του φόβου της απόρριψης ή της κακής κριτικής. Είναι τα άτομα που πολύ συχνά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης λόγω της υπερβολικής τους καλοσύνης και ευγένειας.

 Αυτά τα άτομα πολύ συχνά χτυπούν την πόρτα ενός ψυχοθεραπευτή, συνήθως με αφορμή την εμφάνιση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων (πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δερματικά προβλήματα κα.), την εμφάνιση άλλων οργανικών προβλημάτων με ψυχολογικό υπόστρωμα ακόμη και δυσκολία στη διαχείριση θεμάτων της καθημερινότητας. Τα άτομα αυτά στην πορεία διαπιστώνεται ότι μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολία στη διαχείριση του στρες της καθημερινότητας, διαταραχές διάθεσης (πχ. κατάθλιψη κα.) ή και θέματα με εξαρτήσεις. Οι δυσκολίες αυτές έχουν τις ρίζες τους σε μια διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτού, σε καταπιεσμένα συναισθήματα και επιθυμίες.

Χαρακτηριστικά του καλού παιδιού:

• Λένε πάντα «ναι» και δυσκολεύονται να πούνε «όχι» σε πράγματα που δεν θέλουν, φοβούμενοι την αρνητική κριτική ή την απόρριψη.
• Προσφέρουν απλόχερα τη βοήθειά τους σε όσους την έχουν ανάγκη από φόβο μήπως δυσαρεστήσουν τους άλλους.
• Υπομένουν καταστάσεις και λόγια για να αποφύγουν τη σύγκρουση.
• Απολογούνται συχνά, ακόμη και για πράγματα για τα οποία δεν έχουν καμία ευθύνη.
• Νιώθουν υπεύθυνα για την ευτυχία ή τη δυστυχία των άλλων.
• Αναλαμβάνουν περισσότερα από όσα αντέχουν.
• Δυσκολεύονται να πουν στους άλλους ότι έχουν ενοχληθεί από τη συμπεριφορά τους.

                             Πώς έχει προκύψει το καλό παιδί;

 Πίσω από τη συμπεριφορά αυτή του καλού παιδιού κρύβεται το συναίσθημα της ενοχής. Το καλό παιδί έχει μάθει ήδη από την παιδική του ηλικία να νιώθει υπεύθυνο για όλα γύρω του και πιο συγκεκριμένα για την ευτυχία ή δυστυχία των γονέων του. Αυτό, έχει σαν αποτέλεσμα τελικά να κάνουν τα πάντα προκειμένου να προσπαθήσουν να τους ευχαριστήσουν. Αυτά τα μοτίβα συμπεριφοράς, αφενός μεν διαμορφώνονται σε μικρή ηλικία, αφετέρου όμως μας κυνηγούν σε όλη μας τη ζωή, μας γεμίζουν με ενοχές, με αποτέλεσμα να κάνουμε τα πάντα προκειμένου να ικανοποιήσουμε τους άλλους.

Μέσα από την ψυχοθεραπεία ένα τέτοιο άτομο καλείται να…

Αποκαταστήσει τη διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτού του και να αποδεχθεί τον πραγματικό του εαυτό όπως είναι.

Βάλει τα όριά του στους άλλους, μαθαίνοντας να λέει «όχι» και βάζοντας πάνω απ’ όλα τη δική του ψυχική ισορροπία.

Μάθει να διεκδικεί ξεκάθαρα και με σεβασμό αυτό που θέλει από τους άλλους.

Μάθει να βάζει όρια στον εαυτό του, φροντίζοντας να μην αναλαμβάνει περισσότερα από αυτά που αντέχει.

Μάθει να βάζει ως προτεραιότητα τα δικά του «θέλω».

Μάθει να μην κατηγορεί τον εαυτό του για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του.

Φτιάξει υγιείς και ισότιμες σχέσεις που να τον ικανοποιούν.