Όταν συμβαίνει αυτό, ο οργανισμός μας θέλει να μας πει ότι βρίσκει κάτι απειλητικό στο περιβάλλον και γι'αυτό αντιδρά έτσι. Η απειλή μπορεί να είναι εξωτερική ή εσωτερική, π.χ. ένα γεγονός, μια φωνή, μια μυρουδιά, ένα συγκεκριμένο μέρος, μια αρνητική σκέψη.
Η κρίση πανικού είναι συνήθως το αποτέλεσμα της συσσώρευσης δυσάρεστων συναισθημάτων και σκέψεων, που δεν έχουν ακόμα εκτονωθεί ή εκφραστεί, και που προέρχονται, είτε από το άγχος για κάποιες αλλαγές στη ζωή μας (π.χ. στην εργασία ή στην προσωπική ζωή), είτε από δυσάρεστα γεγονότα (π.χ. απώλεια αγαπημένου προσώπου), είτε και από αναβίωση παλαιότερων τραυματικών γεγονότων. Συνήθως, αυτές οι καταστάσεις προκαλούν έντονες συγκρούσεις μέσα μας, οι οποίες, όταν δεν αναλύονται, δημιουργούν βάρος και σύγχυση, που μας πιέζουν και μπορούν να ξεσπάσουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Η κρίση πανικού μας δημιουργεί τον επιπλέον φόβο της επανάληψής της. Φοβόμαστε κι αποφεύγουμε, για παράδειγμα, καταστάσεις που μας θυμίζουν το αρχικό γεγονός, όπως να είμαστε σε δημόσιους ή σε κλειστούς χώρους, να οδηγούμε μόνοι μας, να παρευρισκόμαστε σε κοινωνικές εκδηλώσεις με άγνωστα άτομα κ.τ.λ. Μ'αυτό τον τρόπο, περιορίζουμε τη ζωή μας και κλεινόμαστε όλο και περισσότερο στον εαυτό μας. Έτσι, ανακυκλώνεται η σύγκρουση που έχουμε να ξεπεράσουμε μέσα μας, ή νιώθουμε να μας ακινητοποιούν οι δυσκολίες της ζωής, δυσκολευόμαστε να πάρουμε υπεύθυνες αποφάσεις και να εκδηλώσουμε τα συναισθήματά μας, καταπνίγοντας έτσι και τις επιθυμίες μας.
Πώς αντιμετωπίζονται οι κρίσεις πανικού;
Είναι σημαντικό να καθορίσουμε ποιές είναι οι ασυνείδητες συγκρούσεις που μας επηρεάζουν τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας και, με τη βοήθεια ενός ειδικού στο χώρο της ψυχικής υγείας, να αναγνωρίσουμε τα αντικρουόμενα και δυσάρεστα συναισθήματά μας για μια κατάσταση, ένα πρόσωπο ή μια αλλαγή που γίνεται στη ζωή μας. Η θεραπεία αυτή μπορεί να εμπλουτιστεί και με ασκήσεις χαλάρωσης και αναπνοών, που είναι σημαντικές και βοηθούν πολύ την ώρα της εκδήλωσης της ίδιας της κρίσης.
