Όνειρα επαφή με τον εαυτό μας

Όνειρα επαφή με τον εαυτό μας

Το όνειρο έχει γίνει αντικείμενο μελέτης ήδη από τους αρχαίους χρόνους.

Στην αρχαία Ελλάδα συγκεκριμένα, χρησίμευαν για θεραπευτικούς σκοπούς. Έχουμε αναφορές γι'αυτό από τους Πυθαγόρειους, τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα. Στα Ασκληπιεία γίνονταν θεραπείες ψυχής μέσα από τα όνειρα, γιατί πίστευαν ότι το όνειρο είχε διπλό χαρακτήρα, αυτόν της αποκάλυψης της αλήθειας μέσα από τα σύμβολα κι αυτόν της παροχής συμβουλών.

Τα όνειρα άρχισαν να ξαναπαίρνουν σημαντική θέση στην ανθρώπινη ψυχολογία και θεραπεία ασθενειών τον 19ο αιώνα, με τη συμβολή του Φρόυντ και του Γιούνγκ. Ο Φρόυντ θεώρησε τα όνειρα ως τη «βασιλική οδό προς το ασυνείδητο».

Τα όνειρα μπορεί να σχετίζονται με το παρελθόν, το μέλλον και το παρόν. Είναι ανάλογα με τα γεγονότα που μας συμβαίνουν την κάθε περίοδο, την καθημερινότητά μας και του τί μας απασχολεί. Μπορούν να μας υποδείξουν έναν τρόπο αντιμετώπισης, μια λύση που δεν είχαμε συλλογιστεί. Μπορούν να εκφράσουν υποσυνείδητες επιθυμίες κι επιδιώξεις, να φέρουν στο φως καταπιεσμένα συναισθήματα, σκέψεις και ιδέες, με τα οποία δεν έχουμε ακόμα επαφή.

Ο τρόπος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τα όνειρα είναι υποκειμενικός. Εξαρτάται από τα πιστεύω μας, την ιστορία μας, τις κοινωνικές μας αναπαραστάσεις, τις ιδιαίτερες ασχολίες μας, τα πρόσωπα που κάνουμε παρέα, τα σύμβολα που μας αγγίζουν, τον τρόπο που εκφραζόμαστε στη ζωή μας, την ιδιοσυγκρασία και τον χαρακτήρα μας.

Τα όνειρα αποτελούν μια φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού μας. Τα βλέπουμε όταν ο εγκέφαλος βρίσκεται στη φάση R.E.M. του ύπνου. Σε αυτήν τη φάση, βλέπουμε τρία όνειρα που κρατάνε μόνο κάποια λεπτά. Τα όνειρα προβάλλονται σαν μια κινηματογραφική ταινία, με εικόνα, ήχο και αισθήσεις.

Σε όλους μας πιστεύω ότι έχει τύχει την ώρα που ονειρευόμαστε να ακούμε ήχους, να αισθανόμαστε ότι πέφτουμε σε κενό, να νιώθουμε τρόμο, ασφυξία, χαρά, λύπη, γενικά το ζούμε, σε σημείο να πιστεύουμε ότι είναι πραγματικότητα. Όταν ξυπνάμε διατηρούμε τα συναισθήματα που βιώσαμε. Συχνά, αυτή η αίσθηση μας ακολουθεί όλη τη μέρα και μας επηρεάζει.  Υπάρχουν όνειρα που επαναλαμβάνονται συνέχεια κι αυτό μας υποδεικνύει κάτι που ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ή όνειρα που μας δείχνουν μια λύση σε ένα δικό μας πρόβλημα. Αυτό συμφωνεί με τη θεωρία του Γιουνγκ περί ατομικού και συλλογικού ασυνειδήτου. Υπάρχουν όνειρα αντισταθμιστικά, που μπορεί να εξισορροπήσουν την έντονη συναισθηματική κατάσταση που βρισκόμαστε αυτόν τον καιρό.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που δεν θυμόμαστε τα όνειρα μας. Αυτό μπορεί να έχει σαν αίτιο την έλλειψη ενδιαφέροντος γι’ αυτά, γεγονός που δείχνει και την τάση εξορθολογισμού της κοινωνίας μας. Τείνουμε, δηλαδή, να μην πιστεύουμε στις υποσυνείδητες διεργασίες μας και στα μηνύματα από το υποσυνείδητο που δεν είναι απόλυτα σύμφωνα με το λογικό τρόπο σκέψης. Σε αυτό προσθέτουμε και την κούραση της καθημερινότητας, που μας εξαντλεί σωματικά και ψυχικά και που κάνει τον ύπνο να αποτελεί αναγκαία πηγή ξεκούρασης και ανανέωσης, την οποία πολλές φορές στερούμαστε. Από την άλλη, η συνείδησή μας και ο νους μας, που είναι ήδη υπερφορτωμένος από την καθημερινή ένταση, συχνά δεν είναι έτοιμος να δεχτεί και να αντιμετωπίσει το υλικό που φέρνουν τα όνειρα.

Τα όνειρα είναι ένα σημαντικό κομμάτι τις θεραπευτικής διαδικασίας. Ο ονειρευόμενος καλείται να έρθει σε επαφή με την πραγματικότητα του και με τις αλήθειες του.

Θεόφιλος Φούκης.

Copyright © 2012 Φούκης Θεόφιλος   Αll rights reserved