Διαζύγιο και παιδί

Το διαζύγιο αναμφισβήτητα αποτελεί ένα γεγονός το οποίο κλονίζει τη ζωή του ζευγαριού και ανατρέπει τις ισορροπίες. Ασφαλώς η απόφαση για έναν χωρισμό θα πρέπει να μελετηθεί πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν παιδιά και σε κάθε περίπτωση όποια απόφαση και να πάρει το ζευγάρι θα είναι καλή και για τα παιδιά αν την έχουν αποφασίσει οι δυο τους.

 Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ακούμε ανθρώπους που μένουν μαζί σε ένα γάμο ισχυριζόμενοι ότι το κάνουν για το παιδί τους. Άλλες φορές πάλι ακούμε ανθρώπους να υποφέρουν μέσα σε ένα γάμο, να υφίστανται μια ενδεχόμενη άσχημη συμπεριφορά του/ της συζύγου και να συνεχίζουν να μένουν στο γάμο αυτό. Ιδανικά ένα παιδί θα ήταν καλό να μεγαλώνει σε ένα υγιές περιβάλλον έχοντας στο πλευρό του και τους δύο γονείς του.

Αναρωτιέμαι όμως πόσο υγιές μπορεί να είναι ένα τέτοιο περιβάλλον όταν οι δυο γονείς συνεχώς καυγαδίζουν, όταν δεν μπορούν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά και να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές και δεν είναι ανοιχτοί στο να ακούσει ο ένας πραγματικά τον άλλον. Ένα τέτοιο περιβάλλον ασφαλώς δεν είναι ιδανικό για ένα παιδί.

Το παιδί που βιώνει ένα διαζύγιο πολύ συχνά νιώθει διχασμένο, σαν να πρέπει να πάρει θέση, ενώ πολύ συχνά νιώθει το ίδιο υπεύθυνο για το χωρισμό των γονιών του. Συχνές αντιδράσεις των παιδιών στο διαζύγιο των γονέων είναι οι εξής:

Προβλήματα στον ύπνο (ανήσυχος ύπνος, συχνοί εφιάλτες)

Προβλήματα με το φαγητό (αυξημένη όρεξη ή απουσία όρεξης)

Νυχτερινή ενούρηση

Τραυλισμός

Παλινδρόμηση σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης (δηλαδή εμφάνιση συμπεριφορών που ταιριάζουν σε παιδιά μικρότερης ηλικίας).

Υπερβολική προσκόλληση στον ένα γονέα (από φόβο μήπως τον εγκαταλείψει και αυτός)

Προβλήματα συμπεριφοράς (επιθετικότητα)

Κλείσιμο στον εαυτό

Μειωμένη σχολική επίδοση κα.

Σε μια πρώτη φάση, συναισθήματα θυμού, μίσους, απογοήτευσης είναι πολύ πιθανά. Με τον καιρό όμως θα πρέπει να εκλείψουν. Οι δυο γονείς θα πρέπει να αντιληφθούν ότι τα αρνητικά συναισθήματα που τρέφει ο ένας για τον άλλον, θα έχουν αντίκτυπο στο ίδιο τους το παιδί. Συχνά συμβαίνει οι δύο σύζυγοι χωριστά να κατηγορούν ο ένας τον άλλον στο παιδί ή να χρησιμοποιούν το παιδί προκειμένου να αντλήσουν πληροφορίες για τη ζωή του άλλου συζύγου. Τέτοιου είδους συμπεριφορές διχάζουν το παιδί, το αποδιοργανώνουν, του κλέβουν την αθωότητά του και κλονίζουν την ψυχική του υπόσταση.

Χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς:

Να μιλήσουν στο παιδί τους ξεκάθαρα για το χωρισμό τους, ανάλογα πάντα με την ηλικία του παιδιού τους. Οι εξηγήσεις θα βοηθήσουν το παιδί να καταλάβει προκειμένου να μην καταφύγει σε δικά του λάθος συμπεράσματα.

Οι γονείς του θα πρέπει να του δώσουν να καταλάβει ότι το ίδιο δεν φταίει για το χωρισμό των γονιών του.

Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο στο παιδί ότι ο χωρισμός δεν επηρεάζει την αγάπη τους προς εκείνο.

Να γίνει στο παιδί σαφές ότι μπορεί να αλλάξει η καθημερινότητά τους με την απομάκρυνση του ενός γονέα από το σπίτι, αλλά η αγάπη και η στήριξη και των δύο θα συνεχίσει να υφίσταται.

Οι δύο γονείς θα ήταν καλό να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις τους και να δομήσουν μια σχέση ασφάλειας, σταθερότητας κάτω από τις νέες αυτές  συνθήκες και να ανοίξουν νέα κανάλια επικοινωνίας.

Ο γονέας που έχει αποχωρήσει από το σπίτι θα πρέπει να αναπτύξει μια ποιοτική σχέση με το παιδί του, να το βλέπει συχνά και να είναι παρών σε όλες τις μικρές ή μεγάλες ανησυχίες του και τα όποια προβλήματα εμφανιστούν στη ζωή του.

Οι δύο γονείς, ξεχωριστά ο καθένας τους, θα πρέπει να φροντίζουν την προσωπική και την κοινωνική τους ζωή προκειμένου να είναι χαρούμενοι. Πολλές φορές μετά το διαζύγιο, ο γονέας που ζει με το παιδί (συνήθως η μητέρα) πέφτει με τα μούτρα στο παιδί, με αποτέλεσμα να το πνίγει και ταυτόχρονα να παραμελεί την προσωπική της ζωή. Ας μην ξεχνούμε πως, όταν ο γονέας είναι ευτυχισμένος, θα είναι ευτυχισμένο και το παιδί του.

Το διαζύγιο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων,  είναι όντως μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία. Η ύπαρξη του παιδιού κάνει συχνά τα πράγματα πιο δύσκολα. Στο χέρι των γονέων είναι να αποφασίσουν ποια θα είναι η μεταξύ τους σχέση. Θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πως οποιοδήποτε μετέπειτα πρόβλημα συμπεριφοράς του παιδιού τους, δεν απορρέει απαραίτητα από το διαζύγιο, αν και τα παιδιά αυτά είναι συχνά πιο ευάλωτα. Σε κάθε περίπτωση οι γονείς, θα ήταν χρήσιμο να επισκεφθούν κάποιον θεραπευτή προκειμένου να διαχειριστούν πιο αποτελεσματικά το θέμα του χωρισμού τους και κυρίως τον αντίκτυπο που αυτό θα έχει στο παιδί.